Drogi rodzicu! – motywująca i konstruktywna pochwała pomaga w nauce!
Drogi rodzicu!-motywująca i konstruktywna pochwała pomaga w nauce!
Według słownika języka polskiego wyraz konstruktywny oznacza:
1. «dający pozytywne rezultaty, wnoszący coś nowego, konkretnego»
2. «zdolny do stworzenia czegoś nowego, wartościowego»
Konstruktywna opinia lub pochwała charakteryzuje się tym, że posiada trafne argumenty, które motywują oraz przynoszą pozytywne rezultaty. Jest ona przemyślana i wypowiedziana w konkretny sposób. Konstruktywne pochwały dodają dziecku pewności siebie, pomagają budować poczucie własnej wartości i przede wszystkim, kształtują więź między rodzicem a dzieckiem. Należy też dodać, że bardzo mobilizują, przez co dziecko będzie starało się robić jak najlepiej to, za co zostało pochwalone, aby być powodem do dumy rodzica oraz, aby być w centrum zainteresowania mamy lub taty. Zaskakujące jest to, że w dużej mierze nastawienie oraz mobilizacja z zewnątrz pomaga nam w nauce, która da nam satysfakcję. Carol Dweck postanowił przeprowadzić eksperyment, który polegał na podaniu dzieciom testu, które mieli rozwiązać, a następnie system dzielił ich na dwie grupy. Dzieci z jednej grupy były chwalone za inteligencje, drugie za włożoną prace. Następnie dawano im możliwość przystąpienia do trudniejszego testu, podczas którego zostali poinformowani, że jest on trudniejszy, ale wiele się z niego nauczą lub możliwość przystąpienia do drugiego testu, który był na podobnym stopniu trudności jak poprzedni. Dzieci chwalone za inteligencję w większości brały łatwiejszy testy. 90% chwalonych za wysiłek wybrało trudniejszy. Proponowanym wytłumaczeniem wyniku tego eksperymentu było to, że dzieci chwalone za inteligencję bały się porażki i zniszczenia ich „mądrego” wizerunku.(w tym przypadku można porównać to do strachu przed zawiedzeniem rodzica) Dzieci, które wzięły trudniejszy test mogły następnie zobaczyć testy dzieci, którym poszło lepiej lub gorzej. Dzieci chwalone za włożoną pracę wybierały testy tych, którym poszło lepiej, żeby zrozumieć swoje błędy. "Inteligentne" dzieci wolałby gorsze testy, przypuszczalnie chcąc zwiększyć pewność siebie. Ostatecznie był kolejny test, którego stopień trudności był porównywalny do pierwszego testu. Dzieci pochwalone za trud włożony w napisanie testu poprawiły swoją ocenę o 30%, grupa dzieci, które zostały pochwalone za inteligencję pogorszyły się o 20%. Z tego wynika, że dzieci nie należy chwalić z góry za inteligencje. Można to również porównać do rywalizacji w konkursach. W tym przypadku oprę się o zawody w skokach narciarskich. Zawodnicy skaczą w 2 seriach. Jeżeli nasze dziecko w pierwszej serii skoczy wyśmienicie nie możemy pochwalić go za wynik! Wtedy będzie odczuwało większą presję przed drugą serią. Będzie pełne obawy, że może zawieść rodzica lub nie będą z niego tak bardzo dumni jak w pierwszej serii. W takim przypadku pochwalmy go, że dzięki swojej pracy doszedł tak daleko i tak dobrze skoczył. I nie patrząc na wyniki konkursu rodzice są z niego dumni, bo widzą ogromne postępy, które w przyszłości na pewno zaowocują. Dziecko w tym wypadku będzie pewne, że nawet pomimo porażki mama lub tata i tak będzie z niego bardzo dumne, bo nie patrząc na wynik osiągnął już tak wiele.
Julia Stachów kl. VIII